مهارت های مدیران حرفه ای
مهارت های مدیران حرفه ای
سال‌های زیادی است که از سوی مراکز آکادمیک کشور مهارت‌های مدیریت در ایران به شکل ثابت و دست نخورده‌ای تعریف می‌شود – آن هم به‌صورت کلی – و گویا قرار نیست به مصداق‌های عینی آن اشاره‌ای شود. در این تعریف سنتی، مهارت‌های مورد نیاز مدیران در سه گروه کلی فنی، انسانی و ادراکی به شکل کلان تعریف شده است؛ مهارت فنی شامل دانش و توانایی در انجام دادن وظایف و مسوولیت‌های خاص، مهارت انسانی در داشتن توانایی و قدرت تشخیص در زمینه ایجاد محیط تفاهم و همکاری و اداره افراد و مهارت ادراکی به توانایی درک پیچیدگی‌های کل سازمان و درک همه عناصر و اجزای تشکیل‌دهنده فعالیت سازمانی به‌صورت یک سیستم اشاره می‌شود.
همه سطوح مدیریت نیازمند هر سه سطح مهارت هستند. از منظر این تقسیم‌بندی، انجام دادن بعضی از وظایف مهارت‌های سه‌گانه، لازم و ملزوم یکدیگر به نظر می‌رسند، اما ارزش نسبی آنها در سطوح و رده‌های مختلف متفاوت است. مهارت‌های انسانی در این تقسیم‌بندی تقریبا در همه سطوح مدیریت به یک مقدار دارای اهمیت هستند، زیرا مدیران صرف‌نظر از سطح مسوولیت خود با افراد سروکار دارند و برای جلب همکاری و اثرگذاری بر رفتار آنها باید از مهارت‌های انسانی برخوردار باشند. از این‌رو، امروزه نیز در مدیریت سازمان‌ها، تاکید بر مهارت‌های انسانی اولویت ویژه‌ای پیدا کرده است. ولی اینگونه تقسیم‌بندی کلی به موضوع، فقط جنبه اطلاعاتی دارد و با توجه به مصداقی نبودن مهارت‌ها، امکان استفاده کارآمد و هوشمندانه را سلب کرده است و مدیران را به یک دید کلی هدایت می‌کند
